turecki
włoski
hiszpański
portugalski
RUMUŃSKI
albański
litewski
łotewski
bułgarski
grecki
węgierski
francuski
chorwacki
Czeski
Niemiecki sektor przemysłowy odnotował w marcu zaskakujący wzrost nowych zamówień, rejestrując wzrost o 3.6 procent w porównaniu z poprzednim miesiącem. Jest to najsilniejszy miesięczny wzrost od grudnia, zgodnie z danymi opublikowanymi przez Federalny Urząd Statystyczny. Dane te były mile widzianą niespodzianką dla analityków, którzy spodziewali się jedynie skromnego ożywienia po lutowej stagnacji i znacznym spadku w styczniu.
Niemieckie Federalne Ministerstwo Gospodarki przypisało wzrost częściowo przyspieszonej aktywności zamówień, spowodowanej obawami o zbliżające się taryfy celne USA. Niektórzy producenci spieszyli się ze składaniem zamówień w oczekiwaniu na dalsze ograniczenia handlowe wprowadzone przez administrację Trumpa, co najwyraźniej tymczasowo zawyżyło dane.
Podczas gdy marcowe liczby wzbudziły nadzieję na stabilizację, eksperci ekonomiczni ostrzegają przed nadinterpretacją. Poprawa może być krótkotrwała, ponieważ globalne środowisko handlowe pozostaje wysoce nieprzewidywalne i zmienne, szczególnie ze względu na zmieniającą się politykę USA i eskalację napięć geopolitycznych.
Liderzy biznesu wzywają UE do szybkich działań w obliczu globalnej niepewności
Na szczycie Ludwiga Erharda Wolfram Hatz, prezes Stowarzyszenia Przemysłu Bawarskiego (vbw), wystosował bezpośredni apel do przywódców politycznych w Berlinie i Brukseli. Wezwał kanclerza Friedricha Merza do przyjęcia wiodącej roli w obronie i promowaniu europejskiego modelu gospodarczego, zapożyczając retorykę zza Atlantyku z ostrym hasłem: „Uczyńmy Europę znów wielką”.
Hatz ostrzegał, że partnerzy Niemiec w Europie i za granicą oczekują przywództwa ze strony Berlina, szczególnie w czasach, gdy ramy gospodarcze są pod presją. Ponieważ Stany Zjednoczone i Chiny są coraz bardziej uwikłane w konflikt napędzany taryfami, kraje europejskie odczuwają fale uderzeniowe. Zarówno USA, jak i Chiny należą do najważniejszych partnerów handlowych Bawarii, a pogarszające się relacje zagrażają lokalnym przemysłom.
Badanie zlecone przez vbw przedstawia trzy potencjalne kierunki rozwoju stosunków UE-Chiny. W najbardziej prawdopodobnym scenariuszu konflikt handlowy nasila się, ale nie wybucha. Nawet przy tym umiarkowanym wyniku eksport Bawarii może spaść o 10 procent, co oznacza stratę 45 miliardów euro. Najgorszy scenariusz, obejmujący eskalację działań wojennych w sprawie Tajwanu i całkowite załamanie się handlu UE-Chiny, może kosztować Bawarię nawet 40 miliardów euro w utraconych obrotach handlowych z samymi Chinami.
Wezwanie do zrównoważonej reakcji Europy
Hatz podkreślił, że Unia Europejska musi reagować powściągliwie, a nie odzwierciedlać środków protekcjonistycznych. Zamiast taryf odwetowych opowiada się za nowymi partnerstwami z rynkami wschodzącymi, takimi jak Indie, ASEAN i Mercosur. Wyeliminowanie barier pozataryfowych — takich jak niezgodne normy, kwoty importowe i ograniczenia licencyjne — pomogłoby utrzymać otwartość i konkurencyjność Europy bez eskalacji napięć.
VBW podkreśliło również znaczenie dokończenia zaległych reform wewnętrznych. Przywódcy europejscy są wzywani do skupienia się na zmniejszeniu obciążeń biurokratycznych, które nadal tłumią innowacyjność i ekspansję na całym kontynencie. Według ostatnich badań ponad połowa niemieckich firm wskazuje nadmierne regulacje jako główną barierę, zaraz za nimi znajdują się zagrożenia cyberbezpieczeństwa, wysokie ceny energii i ciągłe niedobory siły roboczej.
Wiele firm już zaczęło ograniczać inwestycje lub badać opcje przeniesienia działalności za granicę. Sektor motoryzacyjny, w szczególności kamień węgielny niemieckiej produkcji, jest pod silną presją. Dyskutowane są już redukcje zatrudnienia i zamykanie zakładów, co podkreśla pilność reform strukturalnych.
Kryzys zrodzony w domu: rola niepowodzeń polityki krajowej
Oprócz globalnych przeciwności, wielu liderów biznesowych twierdzi, że Niemcy zmagają się z wewnętrznymi, samostworzonymi wyzwaniami. Hatz był wyraźny w swojej krytyce: „Wszystkie problemy, które Niemcy same sobie stworzyły, muszą zostać rozwiązane w Niemczech”. Wezwał administrację Merza do zajęcia się krajowymi nieefektywnościami bezpośrednio, jeśli niemieckie firmy mają przetrwać na coraz bardziej wrogich rynkach międzynarodowych.
Wysokie podatki korporacyjne, przestarzała infrastruktura cyfrowa i powolny system zezwoleń to często wymieniane punkty zapalne. Te problemy potęgują wpływ globalnej niestabilności i utrudniają Niemcom działanie jako odpornemu liderowi gospodarczemu w Unii Europejskiej.
Perspektywy wzrostu gospodarczego w Europie zależą od strategicznych inwestycji
Pomimo ciągłych obaw, istnieją oznaki, że decydenci kładą podwaliny pod bardziej konkurencyjną Europę. Komisja Europejska przygotowuje długo oczekiwane środki mające na celu usprawnienie procesów regulacyjnych i zmniejszenie biurokracji. Tymczasem rządy krajowe zwiększają wydatki na infrastrukturę, co ma stymulować aktywność gospodarczą w 2026 r. i później.
Równocześnie Europa przyspiesza rozwój jednolitego przemysłu obronnego, który mógłby być znaczącym motorem wzrostu. Wspierając transgranicznych wykonawców obronnych, UE zamierza wzmocnić zarówno swoją autonomię bezpieczeństwa, jak i bazę przemysłową, szczególnie w Niemczech.
Działania te wpisują się w szersze ambicje, aby Europa stała się bardziej samowystarczalna w strategicznych sektorach, w tym w energetyce, półprzewodnikach i sztucznej inteligencji – obszarach, w których kontynent od dawna pozostaje w tyle za globalnymi konkurentami.
Perspektywy pozostają kruche pomimo tymczasowych zysków
Choć wyniki przemysłu w marcu dały bardzo potrzebny zastrzyk morale, eksperci zgadzają się, że nie oznaczają one trwałego ożywienia. Pozytywne dane były częściowo napędzane przez wyprzedzające zachowanie, a nie przez ukryty impet. Ponieważ polityka handlowa USA pozostaje nieprzewidywalna, a groźba globalnej fragmentacji gospodarczej wciąż wisi w powietrzu, niemiecki i europejski przemysł pozostają w delikatnej sytuacji.
Długoterminowe ożywienie nie będzie zależało od krótkoterminowych zysków, ale od politycznej determinacji, modernizacji regulacyjnej i skoordynowanych działań w całej Unii Europejskiej. Wezwanie do „Make Europe Great Again” to coś więcej niż slogan — odzwierciedla rosnący konsensus, że UE musi się bronić gospodarczo, unikając jednocześnie pułapek izolacjonizmu.
